วันพฤหัสบดีที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2551

มีความหมายดีมากๆ จึงอยากให้อ่านด้วยกันครับ!


เพื่อน ๆ บอกผมว่าทำไมดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจัง
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่สอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน


เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมพอมีตังค์ ชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระ
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่สอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นป่วยนอนโรงพยาบาลเลย

ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่สอน ให้ออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมมึงอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไง
ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่สอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่าทำไมมึงพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ เป็นเด็กเสริฟอาหารหรือแม้แต่ขอทานที่ให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้ ทำไมต้องขอบคุณขอทาน

ผมบอกเพื่อนผมว่า แม่สอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่าทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ ตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลย
ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่สอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้ ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ ผมบอกว่าทำไมถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนัก
ผมบอกเพื่อนว่าแม่สอน ให้สำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ ทุกพระองค์แม่สอน ให้รู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมาย จนทุกวันนี้ รู้แล้วว่าคำว่า จงรักภักดี นั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด
เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมแม่มึงถึงสอนอะไรมากมายจังเลย


ผมบอกเพื่อนว่า ที่เป็นอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่สอน' แม่ สอนอะไร ทำตามแม่สอนทุกอย่าง มีอย่างเดียวที่แม่ไม่ได้สอน แต่ทำ แล้วทำมาตั้งแต่เด็กแล้วแม่ผมไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่ผม......รักแม่
ใครไม่รัก..................ผมรัก


ที่มา น้าส่งเมลล์มาให้

ไม่มีความคิดเห็น: